Avuçime bakıyorum, Balkanları avuçlarıma alıyorum... Yeşilpasaportuma vizeli Bulgaristan'la Yunanistan'a da küskün değilim... Yıllar varki alışkınım nalizlerimin üstünde demirden hudutlara... Kırgızistan'dan Kazakistan'dan öteye ayakizlerim düşmüyor artık... Doğu Türkeli kısık sesli idam mahkümü... Türkiye'de kardeşlik hukuku yok zahir. Biz bin yılın üzerine kanlı ekmek doğrarken, feryadına nasıl yetişiriz "uzaklardaki kardaşların"?. Ne Kaşgar biliriz ne Turfan... Kerkük bile bize Washington kadar uzak. Tebriz'de hangi dil konuşulur, Kırım nicedir? Kazan'da hangi gönüller yastadır ve en kahırlı hasret Türküleri niçin hep Türkeline yakışır? Çelik çomak evresindeyiz tarihin, büyük olduğunu unutanlardanız heyhat... AB düşünü görenlerin en büyük ideali bir cemaat kadarken, Türkistan'ın hürriyeti sloganlara mahpus. Ahvali budur işte Türk'ün ve tarihin dili tutulmuş bu gördüğünden... Yakarışımı duy ya Rab!...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder