2 Kasım 2008 Pazar

Bulutlu Bir "Issık Göl" Hatırası...

Cengiz Aytmatov'un hikayelerinin ve romanlarının esin kaynağı Issık Göldeyiz... Rüzgar bir yanımızdan girip diğer yanımızdan çıkıyor yüzümüze ve içimize soğuk öpücükler kondurarak... Hiç bir şey keyfimizi bozamaz ama... Bu sabitlenmiş kameraya keyiflice poz veriyoruz uzun ayrılığın sonrası buluşmanın hatırına... Rıhtıma da, kuma da, suya da ayakizlerimizi bırakıyoruz... "Sonsuza dek unutma bizi ıssık göl, biz de senin uzak diyarlara savrulan çocuklarınız... Biz de özlemini çekeriz, acını yüreğimizde yaşar, hikayelerini dağa taşa dillendiririz... Bize de bereketli sıcaklığında yer ver... Bizi de sırlarına ortak et... Tabrı Dağlarından ve Ala Dağlardan yükselen kurt ulumaları ne söylüyorsa binlerce yıldır, bize de bildir... Biz de senin uzaklara savrulmuş çocuklarınız, ama vefasız da değiliz... Bizi de sev Issık Göl... Seni bilenleri de bilmeyenleri de sev... Issıklığında ısınalım Issık Göl, derinliğinde sakla gönül izlerimizi..."

1 yorum:

kim ola dedi ki...

sevgili hocam, ıssık gölü kıyısından izlemek te üzerinde vapurla dolaşmak ta ayrı birer zevk. fakat ıssık gölün ıssık ve bir o kadar da tatlı suyuna ve dalgalarına kendini bırakmanın zevkini tadan bilir ancak. ee herşey herkese kısmet olmuyor. sevgilerle