18 Mayıs 2010 Salı

Kopenhag'da Bulmuşuz Güneşi Ama Birşeyler Eksik

Gurbette insan eksiktir. Bir yanında bir yerinde yokluk yaşarsın. Kalabalkıklar seni sen onları tuhafsarsın. Adımların ve bakışların mütereddiddir. "Dünya insanı" demenin anlamsızlığı bütünüyle çöker üstüne. Herkes insadır elbette ama sen sensin o da o. Hikayenin özü budur. İlk anda yeni keşiflerin verdiği coşkunun üzerine özlemler, hasretler çöker usulca. Avucunda olup ta kıymetini bilmediğin ne varsa aklına düşer, aklın da memlekete... Dönüşü ne güzeldir her gidişin. İstanbul beni bekle!

Hiç yorum yok: